Umowa o pracę na czas określony – nowe regulacje.
W ostatnich miesiącach weszły w życie znowelizowane przepisy kodeksu pracy, znacznie zmieniające dotychczasowe regulacje odnoszące się do umów na czas określony.
Według obecnie obowiązujących przepisów pracodawca może zawrzeć z tym samym pracownikiem umowę na czas określony na okres do 33 miesięcy. Łączna liczba umów na czas określony w tym okresie między tymi samymi stronami nie może przekraczać trzech.
Zasady powyższej nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony:
1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy;
2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym;
3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji;
4) w przypadku, gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie
– jeżeli zawarcie tych umów w danym przypadku służy zaspokojeniu okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
Należy także pamiętać, iż uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić jej rozwiązanie, nowej umowy o pracę na czas określony.
Ma to istotne znaczenie, gdyż w przypadku, gdy okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż okres 33 miesięcy lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż trzy, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie okresu, o którym mowa wyżej lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
Zmianie uległy także okresy wypowiedzenia umów zawartych na czas określony. Dotychczas strony zawierając umowę na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy mogły w umowie ustalić, iż może ona ulec rozwiązaniu za 2 – tygodniowym wypowiedzeniem. Wypowiedzieć zatem nie można było umów na czas określony do 6 miesięcy oraz umów na okres dłuższy, które nie przewidywały takiej możliwości rozwiązania stosunku pracy. Stałym pozostawał także okres wypowiedzenia – 2 tygodnie bez względu na czas trwania stosunku pracy.
Obecnie znowelizowane przepisy zrównują okresy wypowiedzenia umów na czas określony z okresami wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieokreślony. Zależą one od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynoszą:
– 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
– 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
– 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Wyjątkowo do okresu zatrudnienia wlicza się pracownikowi okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła w związku z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę, a także w innych przypadkach, gdy z mocy przepisów szczególnych nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika.
Znowelizowane przepisy nie zmieniły jednak zasady, iż wypowiedzenie umowy na czas określony nie wymaga uzasadnienia, także, jeśli dokonuje go pracodawca.
Podstawa prawna:
art. 25(1), art. 30§4, art. 36 kodeksu pracy
Stan prawny:
16.11.2016 r.
No comments yet.